Eerste week stage.

Maandag was dan me eerste stagedag. Deze liep anders dan verwacht… Ik was om 9uur begonnen en Hellen en Frank hadden me van alles uitgelegd en waren echt heel aardig. Alles ging goed en we wouden net gaan lunchen totdat iemand vroeg of ik even mee  kon lopen. Ze nam me mee naar Fern, zij heeft de leiding over een andere afdeling. Fern vroeg me of ik me business visum meehad, want migratie was in het gebouw? En ik dacht ja tuurlijk heb ik die mee, dat is toch verplicht. Nog voordat ik antwoord kon geven werd ze gebeld en liep ze weg. De vrouw die had gevraagd of ik mee wou lopen wachtte me antwoord af en zei dat ik weer terug aan het werk kon. Even later kwam Fern langs, ze vroeg of ze me visum mocht zien. Om het even te controleren voor de zekerheid. Ik liet hem zien en het was anders dan ze had verwacht, de omschrijving was anders dan “normaal” en ze snapte niet dat ik wel het bedrag van een werkvisum had betaald. Ze zei dat ze het voor de zekerheid even na ging vragen omdat ze niet wou dat ik in de gevangenis kwam en ze me anders naar huis gingen sturen… Vanaf dat moment wou ik of dat iemand zei dat het goed was en er niks aan de hand was, of zo snel mogelijk het gebouw uit. Fern haalde er iemand bij en ze hebben voor mijn neus staan discussiëren wat ze zouden gaan doen, ze besloten om Claudia te bellen. Mij duurde het allemaal net iets te lang. Ze kwamen terug en zeiden dat ik voor mijn eigen veiligheid voor de zekerheid maar naar huis kon gaan. Ik heb mijn nummer achtergelaten zodat zodra ze het zeker wisten me konden bellen. Ondertussen had Claudia Marjolein gebeld en Marjolein belde mij weer. We hadden afgesproken dat ik naar huis zou gaan en dat zij daar ook heen zou komen, onderweg kwamen we elkaar tegen en zei heeft er ook naar gekeken, ze zei dat het er normaal inderdaad anders stond en ze  moest vanmiddag toch naar migratie dus zou ze het dan ook navragen. We zijn samen nog even gaan lunchen en daarna bracht ze me naar huis. Ze legde me ook uit waarom iedereen zo paniekerig reageerde als het over migratie gaat. Migratie  heeft hier meer macht dan de politie, dus als er een probleem  mee is, is er niemand die wat voor je kan doen. ’s Middags belde ze en zei ze dat alles gewoon goed was en morgen gewoon weer aan het werk kon.

Dinsdag ging ik weer terug naar stage en iedereen vroeg of het geregeld was. Hellen gaf me ook een rondleiding door het gebouw (dat wou ze maandag middag eigenlijk al doen, maar dat was er niet van gekomen) en bij een aantal mensen hebben we heel lang gezeten. Deze wouden allemaal stuk voor stuk weten of alles nu wel geregeld was en waren “chagrijnig” dat hun niks was verteld. De rest van de week ging het gewoon goed. Claudia is nog steeds niet terug uit Kenia, maar we hebben via skype afgesproken dat ik deze week wat uitzoek klusje ging doen en dat Frank en Hellen me van alles over de systemen zouden uitleggen. Hier ben ik dan ook de hele week zoet mee geweest.

Voor de rest hebben we drie nieuwe huisgenoten gekregen, Lotte, Anne en Fnaan. Ze zijn aardig maar niemand wist dat ze zouden komen. Dus toen we 's ochtends aan het ontbijt zaten waren we heel verbaasdt toen er opeens nieuwe mensen kwamen aanschuiven. Voor de rest is het nog heel gezellig, maar wrdt het wel vol aan taffel. We vanavond uiteten gaan want Sarah is jarig! Alleen omdat ze de hele week ziek was hebben we besloten dat we morgen gaan. 

Dit was het dan wel weer voor deze week. Nu lekker weekend!