first experience

7 november 2016 - Arusha, Tanzania

Het is al bijna een week geleden dat ik op het vliegtuig stapte op weg naar Tanzania. Wat is de week snel gegaan zeg.
We hebben een goeie rustige vlucht gehad. Toen we landen was het donker en dat was best raar aankomen. Je wilt heel graag zien waar je terecht bent gekomen maar je ziet geen hand voor ogen. We reden van de verharde weg af een zand weggetje op. En daar was het dan het guesthouse waar ik de komende tijd zal verblijven.

Woensdagochtend heeft Marjolein me opgehaald en zijn we naar kundayo gereden, hier verblijven Milu, Floris en Marleen. Marjolein heeft ons kort mee de stad ingenomen en ons de eerste belangrijke dingen verteld die we moesten weten.

Donderdag kregen we een citytrip door Arusha van Faradja. We moesten om 10uur klaar staan en dan zouden we vertrekken. Om 5 voor 10 werd ie gebeld. Hij zei "I have to take this one, i would be back in a few minutes" nou die paar minuten mag je erg ruim nemen want een uur later kwam die terug. Eerst hebben we een simkaart aangevraagd. We hebben er ongeveer 1.5uur gezeten (als het niet meer was) om 4simkaarten aan te vragen. En nog steeds doet de helft het niet, die van mij gelukkig wel :). Daarna zijn we naar de markt gegaan waar van alle kanten aan ons getrokken werd en gevraagd hoe het ging. Draadjes heeft ons alles uitgelegd over hoe je het best af kan dingen, maar nog steeds voelt het erg ongemakkelijk om te doen. Na de halve dag gelopen te hebben, gingen we weer terug naar huis met de daladala. Dit is een klein busje waar zit plek is voor ik schat 10 man, maar waar je in zit/staat met een stuk of 18man. Voor de poort kwammen we Marjolein tegen die kwam vragen hoe de citytrip was gegaan. We hebben daar even staan praten en op eens kwamen er vier kinderen op me afgerent die me allemaal een knuffel gaven, iedereen dacht dat ik ze kende. Maar dat was niet het geval. Savonds ben ik samen met Annemijn, Floris, Karliene, Fleur en Lizet naar viavia geweest, een soort bar . Het was erg gezellig maar wel anders dan in Nederland.

Vrijdag was ik s'ochtends vrij, dus ik heb heerlijk uitgeslapen voor zover dat lukte. Smiddags haalde Marjolein me om en zijn we samen naar me stagebedrijf gegaan. Claudia, me begeleider, was er niet die zit in Kenia en komt dinsdag pas weer terug. We wisten dit van te voren maar gingen toch langs zodat ik wist waar het was en om kennis te maken. Dit heeft ongeveer 10minuten geduurd. We hebben afgesproken dat ik maandag om 9uur start en dan iedereen en het bedrijf leer kennen en dan dinsdag met Claudia bespreek wat me opdracht gaat worden.

Zondag ben ik met Sarah en Lisette wezen zwemmen. Het was echt heel gezellig en je had een heel mooi uitzicht. Op een gegeven moment kwamen er ook allemaal zwartbekaapjes bij het zwembad zitten, het waren er wel een stuk of 13 waar van 3 een kleintje op de buik droegen. Het was echt vet schattig en leuk om te zien. Zo vlogen de eerste paar dagen heel snel om En maandag begint dan het echte werk , me stage! Ik heb er zin in!

Foto’s

1 Reactie

  1. Oma Bron:
    10 november 2016
    Hallo Celina
    Wat fijn om je mail te ontvangen en te horen dat je goed aangekomen bent in Tanzenia en de ontvangst goed was ,bent benieuwd naar het vervolg .wat een belevenis in zo n ver land te mogen stage lopen ,zo zie je nog wat van de wereld .Met mij gaat het de goede kant op ,gisteren voor het eerst therapie gehad ,ik mag de arm nu een beetje gaan gebruiken ,heb de arm nu in een mitella ,ik krijg of ik wordt elke avond gehaald voor het warme eten van de wijk gemeente van de kerk ,dat is heel fijn.Zaterdag komen je ouders bij mij en koken ze hier.erg gezellig ,verder is er niet veel te vertellen ,ben gebonden aan huis voorlopig.Celina ik wens je het allerbeste en veel plezier van je stage en ik zie uit naar de volgende mail veel liefs Oma